табашы

зат. көне. Ел ішінен әскер жинайтын адам; уәкіл. Ақсақ Темір жорыққа аттанар алдында әр ұлысқа, әр қалаларға әскер жинайтын уәкілдер – т а б а ш ы л а р жіберетін. Әр т а б а ш ы бәлен ұлыстан не аймақтан бәлендей жауынгер әкелем деп Әмір Ордасымен шартқа отыратын (І. Есенберлин, Шығ. жин., 9, 366).